Phosphatidylserine Nedir?

Phosphatidylserine Nedir? Faydaları ve Yan Etkisi

Bir balık filetosu yemek, omega-3 yağ asitleri, protein ve amino asit türevi fosfatidilserin dahil olmak üzere, birçok sağlık yararı sağlar. Fosfatidilserin, yağda çözünür olduğundan ve balık yağı ile birlikte araştırıldığından, ikisi bilişsel işlevi geliştirmek için yaygın olarak kullanılmaktadır [1].

Bu takviye, DEHB (dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu) ile mücadele eden ve bir Adderall alternatifine ihtiyaç duyan çocuklar için iyi araştırılmıştır [2]. Yelpazenin diğer ucunda, yaşlı bireyler bilişlerini geliştirebilir ve bilişsel gerilemeyi önleyebilir [3].

Fosfatidilserin, insan beyninin %15’ini oluşturan birkaç fosfolipidden biridir [4]. Doğal olarak oluşan bu bileşik, yorgunluk [5], hafıza [6] duygularını da azaltabilen güvenilir bir nootropik olarak kabul edilir ve hatta bir çalışmada araştırmacılar, golf sporcularının skorlarında iyileşme arasında bir ilişki buldular [7].

Ayrıca şöyle bilinir: PS

Fosfatidilserin Faydaları

Bir dizi nootropik veya akıllı ilaç, yalnızca hem beyni hem de vücudu etkileyen takviyelerdir. Fosfatidilserin üzerinde yapılan araştırma ve çalışmalar öncelikle beyne odaklanmıştır. Bileşik beyinde doğal olarak bulunur ve sinerjik etkiler için çalışılır.

Yaşlılar için fosfatidilserinin temel faydalarından biri bilişsel gerilemeyi önlemektir. Yaşlı bireylerle yapılan bir Japon çalışması, 6 ay boyunca fosfatidilserin almanın bilişsel gerilemeyi ve bunama belirtilerini engelleyebileceğini gösterdi [8]. Alzheimer hastaları üzerinde yapılan bir başka çalışma, 3 haftalık takviyenin bilişsel gerileme semptomlarını azaltabileceğini öne sürmüştür [9].

Bazı kanıtlar bu sonuçları karşılaştırırken [10], ortak eğilim orta yaştaki ve yaşlı insanların fosfatidilserin ile birçok bilişsel gerileme semptomunu önleyebileceğini öne sürmektedir.

Konsantrasyon ve odaklanma için fosfatidilserin yararları, öncelikle halihazırda DEHB tanısı almış çocukları çevreler. Yalnızca 2 aylık takviye, DEHB semptomlarının, dürtüsellik ve zayıf kısa süreli bellek gibi, ikincil sorunların azaltılmasına yardımcı oldu [11]. Başka bir çalışma, dikkati artırmak için fosfatidilserin ve balık yağını birleştirdi [12]. Batı dünyasındaki pek çok çocuğun genç yaşta amfetamin bazlı Adderall aldığını düşünürsek, bu yararlı bir alternatiftir.

Projeleriniz üzerinde çalışırken daha iyi odaklanmak harikadır, ancak yaratıcı bir şekilde öğrenmek ve uygulamak, daha iyi bir yeteneğe sahip olmak, daha büyük bir fark yaratabilir. Kanıtlar, bu takviyenin genel olarak belleği iyileştirebileceğini [13], aynı zamanda özellikle çalışma belleği, bilginin işlenme hızı ve doğruluğuna yardımcı olduğunu göstermektedir [14].

Tüm bunlar genel olarak, daha iyi bilişsel yeteneklere dönüşür ve birçok pozitif etkisi vardır. Örneğin, bir çalışmada, fosfatidilserin aldıktan sonra golf oynayan kişilerin skorlarında ve performanslarında önemli bir gelişme kaydedilmiştir! [15]

Fosfatidilserin Yan Etkileri

Beyninizi desteklemek istediğiniz herhangi bir bileşiğin, neredeyse her zaman yan etkileri vardır. Fosfatidilserin, doğal olarak oluşan bir bileşiktir, bu durum fosfatidilserin tüketmenin, birçok sentetik ilaçtan daha güvenli olduğu anlamına gelir. Önerilen dozun iki katını araştıran bir çalışmada, 12 hafta boyunca yaşlı hastalar üzerinde hiçbir yan etki görülmemiştir [16].

Toksisite ve fosfatidilserin konusunda başka hiçbir araştırma yoktur, bu nedenle önerilen dozajla başlamak ve ardından vücudunuz takviyeyi kabul ederken yavaşça artırmak önemlidir.

Fosfatidilserin Dozajı

Fosfatidilserin’in başlangıç ​​dozu, toplam 300 mg olmak üzere günde 3 defa alınan 100 mg’dır. Yaşlı bireyler üzerinde yapılan çalışmaların neredeyse tamamı, bunun alınacak en iyi doz olduğunu öne sürmektedir.

İlacın iyi tolere edildiği tespit edilirse, bir gün boyunca 600 mg (önerilen dozun iki katı) alınması anormal değildir, ancak yapılan çalışmalar, sadece bu doz aralığında bilişsel gerileme olan yaşlı insanlar için mevcuttur.

  1. //www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21807480
  2. //www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23495677
  3. //www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11842880
  4. //www.jbc.org/content/146/1/35.full.pdf
  5. //www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16394955
  6. //www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20523044
  7. //www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2217563/
  8. //www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21103034
  9. //www.karger.com/Article/Abstract/107142
  10. //www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11842880
  11. //www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23495677
  12. //www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21807480
  13. //www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20523044
  14. //www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22017963
  15. //www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2217563/
  16. //www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12385596
Scroll to Top